Vissen is heerlijk topvermaak voor mensen met een beperking: 'Veldman heeft de lunch al binnen gehengeld'

„We doen dit al drie jaar zegt”, zegt Rein Berger van de hengelsportvereniging. Hengels worden in gereedheid gebracht. „Want deze mensen hoeven zelf niets mee te nemen. Hengels en visgerei zijn beschikbaar gesteld door Sportvisserij Nederland.” Ook visvoer en maden blijken aanwezig. „Voor deze vissers met een beperking is het een heerlijk uitje en sportief tijdverdrijf”, zo wordt opgemerkt.

De vrijwilligers van de club dollen wat met elkaar over de maten van de hesjes. „Zijn ze er ook in mijn maat? Ja Jack, zelfs met jou houden we rekening”, zo wordt er gelachen. Het opschrift op de rug is: ‘Samen Vissen Coach’. Het vissen is, als het weer een beetje meewerkt, zeven maandagmiddagen op rij. Twee uurtjes, van 13.00 tot 15.00 uur. „Dat is ook wel genoeg. Want het vervoer heen en terug met de bus van InteraktContour neemt ook veel tijd in beslag.”

Begonnen in het Slingerbos

Het visvertier begon in het Slingerbos. Maar dat was helaas van korte duur. „Aalscholvers vreten daar de vis uit de vijver. En dan vang je niet zoveel meer.” De locatie was perfect. „Want we mochten gebruikmaken van de faciliteiten van zwembad de Waterwijck, zoals het toilet. Superhandig was dat.” Sander van Driesten is begeleider van InteraktContour. „Vanaf het moment dat ik zei dat we gingen vissen stroomden de aanmeldingen binnen. De animo is groot. Er zijn vergeleken met vorig jaar ook wat nieuwe mensen bij en een paar zijn nog met vakantie.”

Maarten wordt in de rolstoel gebracht door zijn vader. En Johan wil vast beginnen en vraagt waar de maden blijven. De eerste visjes die op het droge worden gebracht zijn ondermaats. Langzaam maar zeker krijgt de vangst wat meer omvang en gewicht. Alle vis wordt netjes teruggezet. „Zo, Veldman heeft de lunch weer binnen”, klinkt het met een grijns. Een superklein visje wordt van de haak gehaald. Maarten heeft er al twee gevangen en Hans heeft ook beet en haalt een voorntje omhoog. „Wat hier veel gevangen wordt? Voorntjes en bleitjes. Af en toe een baarsje. Snoeken zitten hier ook.” Rein kan zich herinneren dat iemand in het Slingerbos destijds een grote karper ving. „Die slingerde hij zo vanuit de rolstoel uit het water.”

Mooi en dankbaar werk

Jos van den Nouland is begeleider namens de hengelsportvereniging. „Ik heb het best druk, maar op maandagmiddag ben ik hier. Mooi en dankbaar werk. „Ja, anders moet ik thuis klussen doen. Ben ik toch liever hier”, klinkt het lachend. Berger vertelt dat er ook nog regelmatig wordt gevist met kinderen van de basisschool. „Recent nog met de Clemensschool en het Ravelijn. In dat laatste geval hebben we gevist aan de Stadshouderskade. Dat was hier en daar wat lastig, omdat er in het water nogal hinder is van stevige plantengroei.”

Rein noemt Hengelsportvereniging Steenwijk een bloeiende vereniging. „We hebben 2550 betalende leden. Daarmee zijn we in principe de grootste van Steenwijkerland. En we zijn aangesloten bij NOC/NSF. Ook hebben we om de twee weken op zondagochtend een clubwedstrijd. Vijftien in totaal. En de seniorencompetitie begint ook weer. Grote animator daar achter is onze Jan ‘de Snorre’ Vink. Oftewel onze club is groot en springlevend.”